Bootje
Waar ik op de rivier glij van het leven, zonder peddels. Waar de stroom me meeneemt.
Het laten….
Kabbelend langs de oever veilig in de rustige wateren, gezien te worden door de ander en het hou me even vast.
Losgelaten te worden door het midden avontuurlijk en spannend. Niet willen en juist wel. Met het gevaar van de keien die gelegd zijn door de onderstroom die dan nog meer een betekenis lijken te krijgen.
In de adempauzes achterom kijkend welke bochten er zijn gemaakt.
Berusten en verder….
Albert Meurs